Ήταν ένας ράφτης. Κι ήταν και μια πόλη μικρή σα χωριό. Η πόλη ίσως να έμοιαζε με κάποια άλλη. Ο ράφτης όμως αυτός με κανέναν. Αφενός δεν υπήρχε άλλος ράφτης στην πόλη οπότε ήταν μοναδικός. Αλλά πιο μοναδικό τον έκαναν τα υλικά με τα οποία έφτιανε τα ρούχα και τα δημιουργήματά του. Με λέξεις! Από παραμύθια, από ποιήματα, από τραγούδια, από λεξικά. Ούτε νήματα, ούτε κλωστές, ούτε μαλλί για πλεκτά. Μόνο λέξεις. Προσεκτικά τις διάλεγε όμως. Στα κασκόλ και τα σκουφιά έβαζε λέξεις ζεστές, όπως λιακάδα, φωτιά, καλοκαίρι. Στα καλοκαιρινά δροσερές: ίσκιος, κρύσταλλο, πλατάνι. Οι πελάτες του δεν πρόσεχαν και πολύ τις λέξεις καθώς τους απασχολούσαν τα χρώματα, τα σχέδια και το νούμερό τους. Μα πέρασαν τα χρόνια, η πόλη γιγαντώθηκε κι ο ράφτης λησμονήθηκε μέσα σε δεκάδες άλλα πράγματα που οι μεγάλες πόλεις λησμονούν. Ήρθαν οι βιτρίνες, τα ρούχα τα έτοιμα, οι μόδες και οι διαφημίσεις. Κι ο ράφτης πήρε το δρόμο των ξεχασμένων πραγμάτων. Μα ένας χειμώνας πιο βαρύς από όσους είχε γνωρίσει ως τότε η πόλη, θα φέρει στη μνήμη κάποιων εκείνο τον παράξενο, παλιομοδίτη ραφτάκο. Γιατί ήταν ο μόνος που μπορούσε να τους ζεστάνει…
Τρυφερό, συγκινητικό, πρωτότυπο. Το παραμύθι του ραφτάκου θα σας γοητεύσει σα να σας μιλάει για κάποιον παλιό κύριο που συναντήσατε κάποτε. Ο συγγραφέας γίνεται κι ο ίδιος ραφτάκος των λέξεων και τις ράβει μία μία πάνω στις σελίδες του παραμυθιού του, με αρμονία και έναν νοσταλγικό λυρισμό θα έλεγα, σαν κι εκείνον που αισθάνεσαι για επαγγέλματα που χάθηκαν (μήπως κι οι ράφτες δε χάνονται σιγά σιγά κάτω από τις μεγάλες επωνυμίες;).
Ο ραφτάκος… χάθηκε
Κι εκεί που έκοβε τις λέξεις, του κόπηκαν στα δυο. Βρείτε ποια καρτέλα
ταιριάζει με ποια. Να θυμάστε ότι μπορείτε να αγνοήσετε τις καρτέλες και
να το παίξετε επιτόπια στον πίνακα σχεδιάζοντας παραλληλόγραμμα και
εντός του γράφοντας τις αντίστοιχες συλλαβές. Δυσκολεύοντάς το μπορούμε
να παίξουμε και με τρία κομμάτια (τρεις… ας πούμε συλλαβές). Κατεβάστε
τις Λέξεις από τον Ραφτάκο.
Ο ραφτάκος γλωσσοπλάστης
Αυτές οι καρτέλες είναι φοβερές ρε παιδί μου. Και τις μπερδέψαμε τόσο
που δε μπορούμε να βρούμε μια σωστή λέξη. Έτσι φτιάχνουμε τις δικές μας.
Συνδυάζουμε με απίθανους συνδυασμούς τις καρτέλες και προκύπτουν λέξεις
όπως “καλόπωρο”, “ραφώνας”, “”λιακόβερ”, “φθινωλιά” και άλλες τέτοιες
υπέροχες λέξεις. Τι; Δε ξέρετε τι σημαίνουν; Ελάτε τώρα… Είναι απλό…
Ρωτάτε τα παιδιά και θα σας πουν εκείνα. Το καλόπωρο είναι εκείνες οι
μέρες που το καλοκαίρι γίνεται φθινοπωρινός ο καιρός, τα πρωτοβρόχια
ντε. Φθινωλιά είναι μια φωλιά για πουλιά που φτιάχνουμε το φθινόπωρο που
φεύγουν μήπως και τα καταφέρουμε να μείνουν κοντά μας. Λιακόβερ είναι
το διάσημο μάλλινο κοντομάνικο που φοράμε το καλοκαίρι για να μη
ζεσταινόμαστε αλλά και να μην κρυώνουμε όταν ιδρώνουμε. Και ο ραφώνας
είναι ο πολύ ιδιαίτερος χειμώνας που κάνει στη Ραφήνα. Ναι. Αυτά είναι.
Δεν τα ξέρατε; Ξέρω κι άλλα: το “αγκαπούλ”, το “όβερκαιρι” και πολλά
πολλά ακόμα. Ανακαλύψτε τα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου