Αχ και να ‘μουν αχινός
βουτηχτής αληθινός
στην άμμο να ξαπλώνω
τα αγκάθια μου ν’ απλώνω».
Ψαράκια, ψαράκια οργανωθείτε
Ψαράκια, ψαράκια, μην το δεχτείτε
Όλα μαζί αγωνιστείτε
Και με μια φωνή να πείτε:
«Πριν να πιαστούμε στα δίχτυα του ψαρά
πριν καταλήξουμε στην ψησταριά
πριν γίνουμε όλοι σούπα κακαβιά
ας κάνουμε κάτι βρε παιδιά»
Ψαράκια, ψαράκια αντισταθείτε
ψαράκια, ψαράκια, ξεσηκωθείτε
όλα ενωμένα αγωνιστείτε
και με μια φωνή να πείτε:
«Μην καταλήξουμε στην ψαραγορά
μην μπούμε στα καφάσια του ψαρά
μην γίνουμε βραστά ή τηγανιτά
ας κάνουμε κάτι βρε παιδιά».
Δέκα καβουράκια
Μουσική-Στίχοι: Γιώργος Χατζηπιερής
Ερμηνεία: Δώρος Δημοσθένους
Δέκα καβουράκια
βρήκαν δέκα καραμέλες
και καθίσανε στο βράχο να τις φάνε
Μα ήρθαν τα χταπόδια τα τραβήξαν απ’ τα πόδια
και τους πήραν τα γλυκά, και στο φινάλε
έμειναν μονάχα να κοιτάν το κύμα
αχ τα καβουράκια είναι κρίμα
κι έμειναν μονάχα να κοιτάν το κύμα
αχ τα καβουράκια είναι κρίμα !!
Τρια λα ρι λα ρι λα ρι λα λοο
τρια λα ρι λα λεο
Τρια λα ρι λα ρι λα ρι λα λοο
τρια λα ρι λα ρι λα λοο
Να και μια χελώνα
που τα βλέπει να’ ναι μόνα
και τα παίρνει στη σπηλιά μες στη φωλιά της
Βγάζει απ΄τις ντουλάπες γλειφιτζούρια σοκολάτες
παγωτά γρανίτες φράουλες και τάρτες
και τα καβουράκια μας θα κάνουν πάρτι
κάτω απ’ το σπασμένο το κατάρτι
και τα καβουράκια μας θα κάνουν πάρτι
κάτω απ’ το σπασμένο το κατάρτι.
Ο αχινός
Μουσική – Στίχοι: Γιώργος Χατζηπιερής
Ενορχήστρωση: Μάριος Τακούσιης
Ερμηνεία: Φοίβος Δεληβοριάς
Ήταν ένας αχινός
Σ’ ένα βράχο αραχτός
Και πιο κει στο περιγιάλι
Ένα κόκκινο κοράλλι
Ρίχνει μια κλεφτή ματιά
Μάνα μου τι ομορφιά
Βρε κοράλλι κοραλλένιο
Δεν μπορώ να περιμένω.
Το ναζιάρικο κοράλλι
Σκύβει κάτω το κεφάλι
Μα χαμογελά λιγάκι
Και του κλείνει το ματάκι
Και ο αχινός κινάει
Στο κοράλλι του να πάει
Στρογγυλός και αγκαθένιος
Έρωτας παραμυθένιος
Αψηφάει τα μποφόρ
Σπάει όλα τα ρεκόρ
Και μονάχα σ’ ένα μήνα
Πλησιάζει τη σειρήνα
Κι όταν πια κοντά σιμώνει
Και τ’ αγκάθια του τεντώνει
Το κοράλλι νοιώθει ρίγη
Και την αγκαλιά του ανοίγει
Βρε τι πόνος είναι αυτός
Ο πολύς ο αχινός
Ούτε σ’ αγαπώ δεν είπε
Και το γέμισε με τρύπες
Τώρα το κοράλλι πια
Μόνο στην ακρογιαλιά
Σκέφτεται τον αχινό
Και ρουφάει το νερό
… ακούστε το:
