Το 1821 νέσα από έργα τέχνης

 

Το 1821 μέσα από 34 έργα τέχνης

O ηρωισμός μέσα από τη ζωγραφική του Ευγένιου Ντελακρουά, του Νικολάου Γύζη και άλλων μεγάλων καλλιτεχνών

 

   

 

 

 

Η επανασταση του 1821

 

Η επανάσταση του 1821

by Elenismoloktou

 

 

 

 

Να ΄ταν το '21

 

Τραγούδια....κ.α, για την 25η-Μαρτίου 1821

by Γιάννα Κρίτσα

Ο ΒΡΑΧΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΜΑ

 

Ο ΒΡΑΧΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΜΑ

Το κύμα που ήταν στη θάλασσα έγινε φίλος με το βράχο.

Τσακωθήκανε.

 
Δυο άνθρωποι, που τον έναν τον έλεγαν βράχο και τον άλλον κύμα μαλώνανε.
Το κύμα έριξε κάτω τον βράχο.
Ο βράχος κοιμήθηκε.

                                         Ο βράχος και το κύμα

«Μέριασε, βράχε, να διαβώ!» το κύμα ανδρειωμένο
λέγει στην πέτρα του γιαλού θολό, μελανιασμένο.
«Μέριασε! μες τα στήθη μου, που 'σαν νεκρά και κρύα
μαύρος βοριάς εφώλιασε και μαύρη τρικυμία.
Αφρούς δεν έχω γι' άρματα, κούφια βοή γι' αντάρα,
έχω ποτάμι αίματα, με θέριεψε η κατάρα
του κόσμου, που βαρέθηκε, του κόσμου που 'πε τώρα:
«Βράχε, θα πέσεις, έφτασεν η φοβερή σου η ώρα!»
Όταν ερχόμουνα σιγά, δειλό, παραδαρμένο,
και σο 'γλυφα και σο 'πλενα τα πόδια δουλωμένo,
περήφανα μ' εκοίταζες και φώναζες του κόσμου,
να δει την καταφρόνεση που πάθαινε ο αφρός μου.
Κι αντίς εγώ κρυφά-κρυφά, εκεί που σε φιλούσα,
μέρα και νύχτα σ'έσκαφτα τη σάρκα σου εδαγκούσα
και την πληγή που σ' άνοιγα, το λάκκο που 'θε κάμω,
με φύκη τον επλάκωνα, τον έκρυβα στον άμμο.
Σκύψε να ιδείς τη ρίζα σου στης θάλασσας τα βύθη,
τα θέμελά σου τα 'φαγα, σ' έκαμα κουφολίθι.
Μέριασε, βράχε, να διαβώ! Του δούλου το ποδάρι
θα σε πατήσει στο λαιμό...Εξύπνησα λιοντάρι...»

Ο βράχος εκοιμότουνε. Στην καταχνιά κρυμμένος,
αναίσθητος σου φαίνεται, νεκρός, σαβανωμένος.
Του φώτιζαν το μέτωπο, σχισμένο από ρυτίδες,
του φεγγαριού, που 'ταν χλωμό, μισόσβηστες αχτίδες.
Ολόγυρα του ονείρατα, κατάρες ανεμίζουν
και στον ανεμοστρόβιλο φαντάσματα αρμενίζουν,
καθώς ανεμοδέρνουνε και φτεροθορυβούνε
τη δυσωδία του νεκρού τα όρνια αν μυριστούνε.

Το μούγκρισμα του κύματος, την άσπλαχνη φοβέρα,
χίλιες φορές την άκουσεν ο βράχος στον αθέρα
ν' αντιβοά τρομαχτικά χωρίς καν να ξυπνήσει,
και σήμερα ανατρίχιασε, λες θα λιγοψυχήσει.
«Κύμα, τι θέλεις από με και τι με φοβερίζεις;
Ποιος είσαι συ κι ετόλμησες, αντί να με δροσίζεις,
αντί με το τραγούδι σου τον ύπνο μου να ευφραίνεις,
και με τα κρύα σου νερά τη φτέρνα μου να πλένεις,
εμπρός μου στέκεις φοβερό, μ' αφρούς στεφανωμένο;
Όποιος κι αν είσαι μάθε το, εύκολα δεν πεθαίνω!»

«Βράχε, με λένε Εκδίκηση. Μ' επότισεν ο χρόνος
χολή και καταφρόνεση. Μ' ανάθρεψεν ο πόνος.
Ήμουνα δάκρυ μια φορά και τώρα κοίταξέ με,
έγινα θάλασσα πλατιά, πέσε, προσκύνησέ με.
Εδώ μέσα στα σπλάχνα μου, βλέπεις, δεν έχω φύκη,
σέρνω ένα σύγνεφο ψυχές, ερμιά και καταδίκη,
ξύπνησε τώρα, σε ζητούν του άδη μου τ' αχνάρια...
Μ' έκαμες ξυλοκρέβατο... Με φόρτωσες κουφάρια...
Σε ξένους μ' έριξες γιαλούς... Το ψυχομάχημά μου
το περιγέλασαν πολλοί και τα πατήματά μου
τα φαρμακέψανε κρυφά με την ελεημοσύνη.
Μέριασε βράχε, να διαβώ, επέρασε η γαλήνη,
καταποτήρας είμαι εγώ, ο άσπονδος εχθρός σου,
γίγαντας στέκω εμπρός σου!»

Ο βράχος εβουβάθηκε. Το κύμα στην ορμή του
εκαταπόντησε μεμιάς το κούφιο το κορμί του.
Χάνεται μες την άβυσσο, τρίβεται, σβήεται, λιώνει
σα να 'ταν από χιόνι.
Επάνωθέ του εβόγγιζε για λίγο αγριεμένη
η θάλασσα κι εκλείστηκε. Τώρα δεν απομένει
στον τόπο που 'ταν το στοιχειό, κανείς παρά το κύμα,
που παίζει γαλανόλευκο επάνω από το μνήμα.

                      Αριστοτέλης Βαλαωρίτης

-Να το ακούσουμε τώρα σαν παραμύθι;

Ο βράχος και το κύμα

Μέσα σε θάλασσα σκοτεινή, σε μια άλλη εποχή,

στεκότανε βράχος δυνατός, περήφανος, καμαρωτός.

 Και ένα κύμα ανδρειωμένο, θολό και μελανιασμένο

τον πλησιάζει θαρρετά με λόγια απειλητικά.

-Μέριασε βράχε να διαβώ, γίνε χίλια κομμάτια

Μαυρίλα στη ψυχή μου κουβαλώ και όχι ολόχρυσα παλάτια.

 Ο βράχος το βλέπει και γελά με το θράσος που κουβαλά.

Μα το κύμα συνεχίζει:

Οι αφροί μου δεν έχουν άρματα και η βοή μου αντάρα.

Είμαι γεμάτο αίματα και μια σκληρή κατάρα.

Του κόσμου που κουράστηκε, του κόσμου που λέει τώρα

«Βράχε θα πέσεις έφτασε, η φοβερή σου ώρα»

 Ο βράχος του εμίλησε:

Ποιος είσαι εσύ που θα μου πεις, να κάνω εγώ πιο πέρα,

όταν εσύ με προσκύναγες τη νύχτα και τη μέρα;

Θυμάσαι που μου ’πλενες και μου ΄γλυφες τα πόδια

και ο κόσμος σε κορόιδευε χωρίς λίγη συμπόνια;

 Το κύμα χαμογέλασε

και του είπε ένα μυστικό πέρα για πέρα αληθινό:

Όταν ερχόμουνα κοντά, δήθεν να σε «φροντίσω»,

είχα μαζί μου έναν κασμά για να σε πελεκήσω.

Άνοιγα τρύπα βαθιά που τη σκέπαζα με φύκια αλμυρά.

Σκύψε να δεις τη ρίζα σου που είναι κούφια τώρα.

Βράχε δεν είσαι πια δυνατός, γιατί έφτασε η ώρα.

Η ώρα που ο δούλος πια ξυπνά, κρατώντας ψηλά το κεφάλι,

γιατί οι ταλαιπώριες του, τον έκαναν λιοντάρι.

 Ο βράχος αδιαφόρησε για την πικρή αλήθεια

και είπε πια να κοιμηθεί στης θάλασσας τα δίχτυα.

Μα δεν ήρθαν όνειρα γλυκά για να τον εκοιμήσουν

μόνο κατάρες πολύ σκληρές για να τον ανησυχήσουν.

 Ταραγμένος κοιτά το κύμα, που είναι μπροστά του

 με τη μικροσκοπική θωριά του:

Ασήμαντο, αδύναμο τολμάς και μιλάς

αντί σαν δούλος εμένα να προσκυνάς;

Επειδή κρατάς δάφνης στεφάνι

νομίζεις ότι μπορείς να με ξεκάνεις;

Άκου, λοιπόν και μάθε το και στο μυαλό του βάλτο.

Είμαι από σένα πιο δυνατός

και δεν με φοβίζει ο δικός σου ο αφρός.

 -Βράχε, δεν είμαι πια σταγόνα στη βροχή,

κουβαλάω κάτι δυνατό μες στη ψυχή.

Βράχε το λένε ΕΚΔΙΚΗΣΗ.

Θυμάσαι τον πόνο που πότισε τη καρδιά;

Τα παλληκάρια που χάθηκαν για τη λευτεριά;

Πόσες ψυχές διαβήκαν του Άδη το στενό,

αφήνοντας πίσω κάτι αγαπητό;

Θυμάσαι που με κοίταζαν σαν να μην είχα αξία;

Θυμάμαι ακόμα το γέλιο τους και τη πικρή ειρωνεία.

Μέριασε βράχε να διαβώ, τελείωσαν τα πάντα.

Γίγαντας στέκω μπροστά σου, φόβο δεν νοιώθω με τη θωριά σου.

 Ο βράχος ακούγοντας το τέλος, έχασε τη μιλιά του

και το κύμα αγρίεψε για να κάνει τη δουλειά του.

Χτυπά τον βράχο με ορμή και εκείνος υποφέρει,

χίλια κομμάτια γίνεται απ’ της αδικίας το χέρι.

Όταν εκείνος χάθηκε, η θάλασσα ημερεύει,

άσπρο, γαλάζιο απλώνεται, παντού τη κυριεύει.

                                                   Λίνα Ρόκα

-Τι είναι η προσωποποίηση;Ποιο πρόσωπο είναι το κύμα και ποιος ο βράχος; Γνωρίζεται άλλες ιστορίες που συναντάμε αυτή τη λέξη;

-Ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών: Τα παιδιά χωρίζονται σε δυο ομάδες. Κάθε σωστή απάντηση κερδίζει μια μικρή ελληνική σημαία.
Ποιος ήταν δούλος;(βράχος, κύμα, άμμος)
Ο βράχος πως στεκόταν;(δειλός,περήφανος,φοβισμένος)
Το κύμα πως ήρθε κοντά στον βράχο;(μελανιασμένο, αδύνατο, πεινασμένο)
Οι αφροί του με τι ήταν γεμάτοι;(όπλα, θόρυβο, αίματα)
Με τι σκέπασε την τρύπα;(φύκια, άμμο, πετραδάκια)
Ποια λέξη φέρνει μαζί του το κύμα;(μίσος, εκδίκηση, αγάπη)
Τι χρώματα απλώθηκαν στη θάλασσα;(άσπρο-κόκκινο, άσπρο-μπλε, άσπρο-γαλάζιο)
Πως στέκεται το κύμα μπροστά στον βράχο;(σαν ήρωας, σαν γίγαντας, σαν θεριό) κλπ
Αν η απάντηση είναι σωστή ή λάθος επιβεβαιώνεται από τους αντίστοιχους στίχους που διαβάζονται.

- Τοποθετώ σωστά τις κάρτες: Τα παιδιά ακούνε κομμάτι- κομμάτι το ποίημα και τοποθετούν τις κάρτες στη σωστή σειρά.

-Ας το παίξουμε: Ένα παιδί βράχος και ένα άλλο κύμα.

 

  ΛΙΝΑ ΡΟΚΑ

Φτιαχνουμε Μαρτακια με την Τεχνικη Kumihimo

 

Τι είναι η Σαρακοστή

 Ας διαβάσουμε για την  Κυρά Σαρακοστή :

Τραγούδι της Κυρά Σαρακοστης:

Η ιστορία του χαρταετού

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

kiosterakis.gr +

Την Καθαρή Δευτέρα, ο ουρανός, από άκρη σε άκρη στην Ελλάδα, γεμίζει με πολύχρωμα «πουλιά», τους χαρταετούς. Κατά την επικρατούσα άποψη, οι χαρταετοί είναι επινόηση των Ανατολικών λαών. 

Ανατολικές χώρες

Σε αυτές τις χώρες, η τέχνη της κατασκευής χαρταετών τελειοποιήθηκε, φτάνοντας στο σημείο να φτιάχνουν «ιπταμένους» δράκους, πουλιά, ψάρια, ζώα. Τους στόλιζαν με ευχές και επιθυμίες, και τις έστελναν με έναν αετό, όσο πιο κοντά μπορούσαν στον θεό. Προσάρμοζαν πάνω τους μικρές φλογέρες, οι οποίες σφύριζαν καθώς περνούσε από μέσα τους ο αέρας, κι ο ήχος που έβγαζαν πίστευαν ότι έδιωχνε μακριά τα κακά πνεύματα. Ή σήκωναν πολλούς μαζί αετούς στον ουρανό, με συνοδεία ύμνων, προσευχή και ικεσία στους θεούς τους.

Ακόμα και σήμερα, δυο χιλιάδες χρόνια μετά, οι Κινέζοι πιστεύουν ότι πετώντας αετούς, θα διώξουν μακριά τους την κακή τύχη, και ότι όσο πιο ψηλά φτάσει ο αετός, τόσο πιο τυχεροί θα είναι. Στην Κίνα, η παράδοση λέει, ότι αετούς έφτιαχναν από το 1000 π.Χ. Η πρώτη όμως γραπτή μαρτυρία βρίσκεται σε κείμενο του 4ου π.Χ. αιώνα, το οποίο αναφέρει ότι κάποιος Κουνγκσού Φαν, κατασκεύασε ένα «ξύλινο πουλί» το οποίο πέταγε επί τρεις συνεχόμενες μέρες.

Από πολύ νωρίς οι χαρταετοί εκτός από παιχνίδι ή την χρήση τους σε θρησκευτικές τελετές, άρχισαν να έχουν και πρακτικές εφαρμογές. Αναφέρεται ότι ο αυτοκράτορας Γουέν Χσούν Τι, έκανε πειράματα πτήσεων με αετούς, φτιαγμένους όμως όχι από χαρτί ή ύφασμα, αλλά από μπαμπού τους οποίους επάνδρωνε με κρατούμενους. Όσοι από αυτούς επιζούσαν των πτήσεων αυτών, κέρδιζαν την ελευθερία τους.

Αετοί που βασίζονταν πάνω στα ίδια σχέδια, χρησιμοποιήθηκαν σε ευρεία κλίμακα για στρατιωτικούς σκοπούς. Σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες, οι χαρταετοί ήταν τόσο μεγάλοι και τόσο γερά κατασκευασμένοι, που μπορούσαν να σηκώσουν και να κρατήσουν στον αέρα για ικανό χρονικό διάστημα έναν στρατιώτη, προκειμένου να παρακολουθήσει τις κινήσεις του εχθρού, αλλά και για μετάδοση σινιάλων, από μια περιοχή σε μια άλλη.

Κατά την διάρκεια της δυναστείας των Χαν, κάποιος στρατηγός χρησιμοποίησε έναν αετό για τοπογραφικούς σκοπούς! Σκοπός του ήταν να καταλάβει ένα παλάτι, αλλά συναντούσε σθεναρή αντίσταση. Σκέφτηκε λοιπόν να κατασκευάσει ένα τούνελ, και να κάνει έφοδο στο παλάτι. Το βασικό του όμως πρόβλημα ήταν ότι δεν μπορούσε να υπολογίσει το μήκος που θα έπρεπε να έχει το τούνελ αυτό, ώστε να βγει στο κέντρο του παλατιού. Σκέφτηκε λοιπόν το εξής: σήκωσε έναν χαρταετό στον αέρα, με την άκρη του σκοινιού του στο σημείο που θα ξεκινούσε το τούνελ και τον ίδιο τον χαρταετό να υπερίπταται πάνω από το παλάτι. Έτσι είχε ένα φανταστικό ορθογώνιο τρίγωνο. Κάνοντας μετά απλές γεωμετρικές πράξεις, μπόρεσε να υπολογίσει με ακρίβεια το μήκος του τούνελ.

Ελλάδα

Αυτό όμως που δεν ξέρουμε οι περισσότεροι, είναι ότι και κατά την ελληνική αρχαιότητα υπήρξαν δείγματα προσπαθειών κατασκευής αετών. Αναφέρεται ότι ο αρχιμηχανικός Αρχύτας, χρησιμοποίησε στις μελέτες του τον αετό. Ο Αρχύτας (440 - 360 π.Χ.) ήταν ένας μαθηματικός από τον Τάραντα, μαθητής του Πυθαγόρα που ασχολήθηκε και με πτήσεις. Θεωρείται ο τελευταίος αλλά και ο σημαντικότερος των Πυθαγορείων. Κείμενα του Αρχύτα λέγεται ότι μελετούσε και ο Γαλιλαίος. Επίσης σε ελληνικό αγγείο της κλασικής εποχής, υπάρχει παράσταση κόρης, η οποία κρατά στα χέρια της μια λευκή σαΐτα από το νήμα της, έτοιμη να την πετάξει.

Ευρώπη

Στην Ευρώπη ο χαρταετός εμφανίζεται γύρω στο 1400 μ.Χ. Τον έφεραν εξερευνητές που είχαν επιστρέψει από την Ασία. Βέβαια εκείνοι οι αετοί δεν ήταν όπως τους ξέρουμε σήμερα. Κι αυτό γιατί για να γίνει ο χαρταετός χρειάζεται πολύ και λεπτό χαρτί, το οποίο ήταν είδος πολυτελείας εκείνη την εποχή. Γι αυτό, οι αετοί κατά την διάρκεια του Μεσαίωνα, ήταν φτιαγμένοι από πανί, όπως τα πανιά των πλοίων.

Γραπτές αναφορές για την παρουσία αετού στην Ευρώπη συναντάμε σε γερμανικά έγγραφα του 1450. Αργότερα, το 1606, ένας Ισπανός κληρικός έγραφε στο ημερολόγιο του, ότι τον χρησιμοποιούσαν σαν «παιχνίδι χαράς, την ημέρα του Πάσχα».

Μια γαλλική παράσταση του 1657 κι άλλη μια του 1807, μας δείχνουν παιδιά που παίζουν με χαρταετό. Από αυτό μπορούμε να υποθέσουμε, ότι τα πλουσιόπαιδα της Ευρώπης, που διέθεταν χαρτί, ξεκίνησαν πρώτα την ενασχόληση τους με την κατασκευή και το πέταγμα του αετού.

Επιστήμη

Όμως οι αετοί, φτιαγμένοι από χαρτί ή ύφασμα, χρησιμοποιήθηκαν και για επιστημονικούς σκοπούς.

Το 1752, ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, διαπίστωσε με την βοήθεια ενός αετού, τον ηλεκτρισμό της ατμόσφαιρας και έφτιαξε το αλεξικέραυνο.

Το 1880 ο Αυστραλός Hargrave σχεδίασε τεράστιο αετό για μετεωρολογικές παρατηρήσεις.

Σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες, την μεγάλη γέφυρα του Νιαγάρα την ξεκίνησαν, περνώντας από την μια όχθη στην άλλη το πρώτο σκοινί δεμένο σε έναν χαρταετό.

Επίσης υπάρχουν αναφορές για πλοία που είχαν εξοκείλει σε ακτές και τα οποία απεγκλωβίστηκαν, αφού τους είχαν ρίξει ναυαγοσωστικά καλώδια με την βοήθεια αετών.

Έτσι οι χαρταετοί, παρόλο που στις μέρες μας τους συνδυάζουμε μόνο με το παιχνίδι, έχουν χρησιμοποιηθεί ευρέως από τον άνθρωπο για πολλούς σκοπούς. Τους χρησιμοποίησαν για ψάρεμα, για να διεξάγουν μετρήσεις, για στρατιωτικούς σκοπούς, ακόμα και για να διεξάγουν επιστημονικά πειράματα.

Έθιμο

Το πέταγμα του αετού την Καθαρή Δευτέρα είναι ένα όμορφο παιχνίδι, ένα γραφικό έθιμο, ένα πανηγύρι χρωμάτων στους ουρανούς μας. Ας το χαρούμε προσπαθώντας να στείλουμε και τον δικό μας αετό, ψηλά στον ανοιξιάτικο ουρανό, κοντά στον ήλιο.

 

A Boy and His Kite: An Animated Short | Epic Games

https://taniamanesi-kourou.blogspot.com/2021/03/cgi-boy-and-his-kite.html?fbclid=IwAR3jWyykoIeEy6atEOik9x3BL1NpTF6ZhadodrH7mqCQd8S-CBdiPrOS438

 

 

 Όταν αγαπάς κάτι πάρα πολύ πρέπει να το αφήσεις να φύγει...

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΡΙΑ

 

Τραγουδάμε & χορεύουμε αποκριάτικα τραγούδια:

Ήρθες και πάλι τρελό καρναβάλι

Ήρθες και πάλι
τρελό καρναβάλι
παντού σκορπώντας
γέλια, χαρά
και τη ζωή την έχεις μεταβάλλει
σε πανηγύρια και ξεφωνητά.
Πηδάς και χορεύεις
τρως και μεθάς
παντού σκορπώντας
γέλια, χαρά
και πέφτουν επάνω σου
σαν τη βροχή
οι σερπαντίνες και τα κομφετί.

*

Χαραλάμπης

Έλα βρε Χαραλάμπη να σε παντρέψουμε
να φάμε και να πιούμε και να χορέψουμε.
-Δεν τη θέλω! -Θα την πάρεις!
-Άλλα λόγια πέστε βρε παιδιά,
τι καμώματα είναι τούτα με το ζόρι παντρειά!
Αδειάστε τις κανάτες κι ας παίζουν τα βιολιά
γιατί ο Χαραλάμπης δε θέλει παντρειά.

*

Το καρναβάλι

Καλώς το καρναβάλι με τους τρελούς χορούς
που ντύνει μασκαράδες μεγάλους και μικρούς.
Καλώς το που σκορπάει κορδέλες κομφετί.
Είναι για τα παιδάκια η πιο τρελή γιορτή.
“Χορέψτε τραγουδήστε” μας λέει η γιαγιά,
“αχ! πόσο θά ‘θελα κι εγώ να μπόραγα παιδιά”.

*

Η Μαϊμουδίτσα

Γυρνάμε πόλεις και χωριά εγώ κι η μαϊμουδίτσα
και τρέχουν πίσω μας παιδιά αγόρια και κορίτσια
Εγώ κι η μα- εγώ κι μου- Εγώ κι η μαϊμουδίτσα.
Εγώ βαρώ το ντέφι μου χορεύει η μαϊμουδίτσα
και διασκεδάζουν τα παιδιά αγόρια και κορίτσια.

*

Παντρεύουνε τον κάβουρα

Παντρεύουνε τον κάβουρα ω ω ω
και του δίνουν τη χελώνα
ντράγκα-ντρούγκα τά ’ργανα, ωρέ τά ’ργανα.

καλέσαν και τον πόντικα τα συμβόλαια να γράψει
καλέσαν το σκαντζόχοιρο γιέμ τα στέφανα ν’ αλλάξει
καλέσαν και το τζίτζικα για να παίξει το βιολί του
καλέσαν και το γάϊδαρο για να πάει να τραγουδήσει
καλέσαν και το μέρμηγκα τα προικιά να κουβαλήσει
καλέσαν και την αλεπού γιέμ τις κότες να μαδήσει
καλέσαν και το βάτραχο το νερό να κουβαλήσει.

*

Μια γριά μπαμπόγρια

Mια γριά, τσικιρικιτρόμ, τρακατρούμ, τρακατρόμ
μια γριά μπαμπόγρια λάχανα μαγείρευε

κει που τα μαγείρευε
κει της ήρθε μια βοή
για να πάει να παντρευτεί
δίνει μια του τέντζερη
κι άλλη μια του καπακιού.
- Φάτε κότες λάχανα
και σεις γάτες τα ζουμιά
γιατί εγώ θα παντρευτώ
και θα νοικοκυρευτώ.